In de ochtend van 19 juni 1944 werd Kees Schuyt door landwachter F. W., die evenals Kees Schuyt afkomstig was uit Enkhuizen en die hem (her-)kende, gearresteerd bij het spoorwegstation in Hoorn. Kees werd overgebracht naar het landwachtbureau aan de Rode Steen te Hoorn waar hij na een gewelddadig verhoor werd opgesloten in een ondiepe kelder, waar een laag water in stond. Schuyt wist het op zwarthandel en werkweigering voor de Duitse bezetter te gooien. De volgende dag werd hij overgebracht naar de vestiging van de Sicherheitsdienst (SD) aan de Euterpestraat 99 in Amsterdam. Schuyt werd daar wederom wreed verhoord, maar ze geloofden zijn verklaringen over zwarthandel en werkweigering.

Inmiddels deden de leden van de knokploegen Hoorn en Alkmaar pogingen om Schuyt te traceren om vervolgens een poging te doen hem te bevrijden, maar men kon zijn verblijfplaats niet achterhalen. Na afloop van de verhoren in Amsterdam door de SD werd Schuyt overgebracht naar Kamp Amersfoort met de status 'werkweigeraar-zwarthandelaar'.

Intussen werd op 25 juni 1944 een ander lid van de KP-Alkmaar gearresteerd en die noemde, na bruut verhoor door de SD, de namen van de andere leden van de KP Alkmaar. Kees Schuyt werd daarop nogmaals verhoord door de SD, die inmiddels volledig op de hoogte bleek te zijn van zijn verzetsdaden. Schuyt werd vervolgens gedetineerd in kamp Vught. Hij kreeg daar de status 'politiek gevangene' en gevangenen met een dergelijke status werden in die tijd normaal gesproken volgens het ‘Protokoll’ vrijwel onmiddellijk geëxecuteerd.....

Op dinsdag 5 september 1944, 'Dolle Dinsdag', werd Kees Schuyt met ruim 2750 andere gevangenen in overvolle veewagons op transport gesteld naar concentratiekamp Sachsenhausen. Op 8 september 1944 arriveerde de trein in Sachsenhausen: drie dagen en nachten zonder eten, drinken en sanitair. Niet iedereen kwam levend aan....

Kees Schuyt was een politiek gevangene en werd als zodanig behandeld. Hij moest onder erbarmelijke omstandigheden dwangarbeid verrichten in twee subkampen van concentratiekamp Sachsenhausen, genaamd Bad Saarow (barakkenbouw) en de Heinkel-vliegtuigfabrieken.

Aan het einde van de oorlog was Kees Schuyt te zwak om deel te nemen aan de zogenaamde 'dodenmars', het SS-plan om de gevangenen in te schepen naar Denemarken en deze schepen vervolgens te laten zinken. Hij bleef achter in een ziekenbarak, een man van 1.93 meter en bijna 100 kg woog toen slechts 40 kg. Het kamp werd op 22 april 1945 bevrijd door Russische troepen.

Op 9 juni 1945 arriveerde Schuyt met een militair vliegtuig op vliegveld ‘Welschap’ in Eindhoven. Korte tijd later werd hij met zijn familie herenigd.

Kees Schuyt heeft de oorlog ternauwernood overleefd, maar moest, zoals vele overlevenden van de kampen, na de oorlog een zware tol betalen en dat heeft hem de rest van zijn leven getekend.

Kees Schuyt heeft de oorlog ternauwernood overleefd, maar moest, zoals vele overlevenden van de kampen, na de oorlog een zware tol betalen en dat heeft hem de rest van zijn leven getekend.