In 1940 vestigde hij zich als huisarts te Enkhuizen aan het Spaansleger 8. Al snel sloot hij zich aan bij de geneeskundige afdeling van de luchtbeschermingsdienst te Enkhuizen en raakte hij betrokken bij de EHBO.

Tegen de Duitse bezetter pleegde hij zowel openlijk als heimelijk verzet. In 1943 moesten alle Nederlandse artsen zich aansluiten bij de ‘Artsenkamer ‘, de artsenorganisatie van de bezetter. Hierdoor trachten de Duitsers greep te krijgen op de Nederlandse artsen en hen te dwingen mee te werken aan de Volksgezondheidspolitiek van de Nazi’s. De artsen ontvingen een brief waarin ze werden opgeroepen zich vrijwillig te melden voor dienst in Duitsland. In een estafettebrief die door Medisch Contact ( de artsenverzetsorganisatie ) onder artsen werd verspreid en doorgegeven, werd dringend opgeroepen dit nooit vrijwillig te doen.

In die functie reed hij in het laatste oorlogsjaar regelmatig op de fiets naar de Grote Zomerdijk in Wognum, om daar met leiders van andere L.O. kringen te vergaderen. Daar werden berichten doorgegeven en verzoeken tot het plaatsen van onderduikers in de regio behandeld.