geboren 11-01-1923 te Enkhuizen
overleden 28-12-2013 te Enkhuizen.

Dochter van Jan Selst en Janke Haanstra , de verwarring rond haar naam is ontstaan bij de aangifte van haar geboorte, Mijn grootvader Jan Selst opgegroeid aan de Oosterdijk had een plaatselijk accent waardoor de ambtenaar hem verkeerd verstond en haar inschreef als Heenke terwijl ze naar haar tante Hinke vernoemd is, ze is bij iedereen bekend als Hinke, ze heeft altijd een hekel aan de naam Heenke gehad omdat die bij officiële gelegenheden te voorschijn kwam.

In de zomer van 1943 is ze bij het verzet betrokken geraakt op verzoek van Sam Keesman. Aanvankelijk speelde zich dat voor namelijk in de directe omgeving af,
Na de arrestatie van Dirk Wierenga (October 1943) met we ze inmiddels verloofd was, werden haar koeriers activiteiten uitgebreid naar heel West-Friesland dat bestond uit distributie van (besmette )artikelen zoals “Trouw” , wapens en wegbrengen van berichten die vanuit Venhuizen en omstreken naar Londen verzonden werden

Na de arrestatie van Dirk woonde ze bij ons in huis (Parklaan 8), en hoewel ik nog klein was herinner ik nog sommige details rondom gebeurtenissen die in die tijd plaats vonden, b.v. dat iedereen erg ongerust was toen ze maar niet thuis kwam Mijn vader (Jorrit Jorritsma) ging kijken waar ze bleef, mijn moeder bleef van buiten naar binnen gaan, het was nog niet helemaal donker.

Achteraf bleek ze op de Zuiderdijk een lekke band gekregen te hebben, ze had een fietstas met “Trouwen” en een revolver in die fietstas te hebben. Mijn vader ging haar zoeken kwam fietsend terug met een fiets aan zijn hand mijn tante en de tas met de gevaarlijke inhoud achterop een minuut voor acht (spertijd.) Grote opluchting alom.

Het bezoeken van Dirk in de gevangenis, het bijwonen van de rechtszaak, vluchten naar Andijk met opdrachten die in haar bezit waren tijdens een razzia.
Dit waren enige belevenissen en angsten die ze, naarmate ze ouder werd vaak vertelde. Ze vertelde dit dikwijls aan mij omdat we sommige dingen konden delen.
Ze pakte het leven na de oorlog weer op door in de verpleging te gaan.
Vond erkenning in het delen van ervaringen met anderen van de groep waaronder Flip Fluitman, Adriaan Groot Sam Keesman en bovenal een bedankbrief van Prins Bernhard.

Dit alles, ondanks het verdriet en spanning die ze ervaren had keek ze terug met een gevoel van dankbaarheid voor de hulp en vriendschap die ze in die tijd heeft ervaren en niet in de laatste plaats van de familie Wierenga en de gedachte dat ze voor een goede zaak gestreden had.